Montana: tussen Yellowstone en Glacier
Reportages NL
Tom Marees
Bizons, veel bizons. Vooral in het Nationale Park van Yellowstone. Wat had je anders verwacht in Montana. Een staat met een sterke indiaanse cultuur. Elanden zijn er ook in overvloed. Natuurlijk adelaars. En beren. Grizzly beren zelfs. Geen leuke jongens om tegen te komen. De kans is klein, maar hou er rekening mee.Op stap gaan in de Rocky Mountains zonder berenspray is niet echt slim. Het is een soort pepperspray, maar dan krachtiger. Montana. Een staat met onwaarschijnlijk rechte grenzen. Wie naar de kaart van Noord-Amerika kijkt, ziet een grensstreep tussen Canada en Montana. Ook met de oostelijke buurstaten Noord Dakota en Zuid Dakota en, in het zuiden, Wyoming zijn de politici er destijds in geslaagd om gewoon een lijn te trekken. Alleen met Idaho aan de westkant heeft Montana een enigszins grillige grens. Een ongelooflijk grote staat ook. Op die ranglijst staan alleen Alaska, Texas en Californië een treetje hoger. Wie de staat zo snel mogelijk wil verlaten moet van oost naar west het gaspedaal minstens 10 uur flink ingedrukt houden. We zouden wel gek zijn. De kans om kennis te maken met het ‘echte Amerika’ laten we niet zo maar voorbijgaan.
In het oosten de uitgestrekte ranches en hoe meer je naar het westen rijdt de pure natuur van de Rocky Mountains met de Nationale Park juwelen Yellowstone en Glacier. Grote kans ook dat je getuige kunt zijn van indianen-ceremonies. Belangrijk is dan wel om respect te tonen. Sla je indrukken vooral op je eigen harde schijf op en laat je flitsende camera in je rugzak zitten. Zo help je ook mee het ‘echte Amerika’ real te houden. Outdoor-mogelijkheden onderweg zijn er genoeg. Van paardrijden tot rotsklimmen en van vissen tot wildwater-raften. Wandelroutes zijn er oneindig. En dan beperken we ons nog maar even tot de zomer, want ’s winters gaat er een nieuw palet open. Winters zijn hier nog echte winters. Meters dikke sneeuwlagen gegarandeerd. Een droom om dan in dit ruige natuurlandschap van vlaktes en bergen, tussen het skiën door, een tocht te maken met een snowmobile.
Big Horn Indianen County
Wie veel tijd heeft kan zijn reis in Denver al laten beginnen en via Zuid- en Noord Dakota de staat Montana binnenrijden. Wij zijn via New York naar Billings gevlogen. Een mooi vertrekpunt om Montana te ontdekken. Dat doen we met een camper. Dat is toch de beste manier van reizen in Amerika als je de grote steden links laat liggen. Billings ligt ongeveer halverwege in het zuiden van Montana, aan de rand van het indianen reservaat Big Horn County, wereldberoemd in Amerika vanwege de veldslag die hier in 1876 is gevoerd tussen de kolonisten en de indianenstammen Sioux en Cheyenne. In de maand juni wordt deze dappere strijd elk jaar nog eens dunnetjes overgedaan voor het publiek. Als je toevallig de derde week van augustus in de buurt bent, heb je geluk. Sinds 1904 vindt dan aan de Little Big Horn River de Crow Fair plaats. Een reusachtige familiebijeenkomst van indianenstammen uit het hele land. Op het programma staan tal van evenementen zoals dansen, rodeo’s en parades. Crow Fair trekt bijna 50 duizend deelnemers en bezoekers. Op de reusachtige camping staan in die week ruim duizend teepees (wigwams). Ongetwijfeld bijzonder om mee te maken. Je kunt ook nog gaan raften in de Big Horn Canyon.Om in de stemming te komen van het ‘wilde westen’ bestaat op 10 minuten rijden van Billings de mogelijkheid om, onder begeleiding, enkele uren te gaan paardrijden in de vrije natuur met Bitter Creek Outfitters. Extreem zal het niet zijn, want zelfs als je nog nooit op een paard hebt gezeten, mag je mee.
Fietsend naar Yellowstone
We rijden verder naar het plaatsje Red Lodge. Een voormalig mijnwerkersstadje dat, dankzij de historische gebouwen in de Main street, nu bovengronds zijn geld verdient aan het toerisme. Red Lodge presenteert zich ook graag als de toegangspoort van het Yellowstone National Park. De ‘oprijlaan’ van ruim 100 km naar de noordelijke ingang van het park bij Cook City is wel een topper. Deze Beartooth highway heeft de status gekregen van National Scenic All American Road, een eer die alleen is weggelegd voor wegen die op zichzelf al een attractie zijn. Vergezichten, steile wanden uitgesleten door de gletsjer en vele bergpieken boven de 3000 meter. Met de camper is het al de moeite waard, maar steeds meer outdoorfans nemen de fiets voor deze route. Enkel geschikt voor getrainde kuiten, want er moet behoorlijk worden geklommen. Voordeel is wel dat je kunt stoppen waar je wilt. Met de camper moet je doorrijden naar de uitkijkpunten. Wie van het gezelschap offert zich op of is juist blij niet op 2 wielen omhoog te moeten rijden?
In Yellowstone kun je natuurlijk dagen blijven. De oppervlakte is ongeveer een derde van België. Het grootste deel van het park bevindt zich trouwens op het grondgebied van Wyoming. Gelukkig is het ook toegankelijk met onze camper. Wie ooit op safari is geweest in Kenya of Zuid-Afrika krijgt een ‘herkenningsgevoel’ bij het afstrepen van de dieren die je voor je lens krijgt: wolven, big horn schapen, bizons, allerlei indrukwekkende vogels….en ja hoor ook beren. Geweldig om te zien hoe de bizons de wolven opjagen. Als er trouwens te veel bizons zijn, worden zij op hun beurt opgejaagd richting de reservaten waar de indianen wonen. Zij hebben een historisch recht om ze neer te schieten en op de barbecue te leggen. Spectaculair zijn ook de geisers. Daar zijn er zo’n 200 van. De meest beroemde is Old Faithful. Die spuit een aantal maal per dag water en stoom 45 meter de lucht in. Je moet er soms wel anderhalf uur geduld voor hebben, maar het is de moeite van het wachten waard. Yellowstone is bezaaid met wandelroutes (denk aan je berenspray!!), een andere activiteit lonkt ook: vliegvissen. Nooit gedaan, maar in deze omgeving van pure natuur ga je automatisch out of the box denken. In West Yellowstone zijn verschillende mogelijkheden om je in te schrijven voor een vis-tour. De echte vis-fans rijden door naar Livingstone, iets ten noorden van Yellowstone. Die plaats staat bekend als de hoofdstad van het vliegvissen.
Going-to-the-Sun
Van Yellowstone is het 7 uur rijden naar Glacier National Park. Ook een must om te bezoeken nu je in Montana bent. Over die 7 uur kun je weer dagen doen. Wij verlaten het park bij Gardiner, maar niet voordat we nog met Wild West Rafting een tocht hebben gemaakt over de Yellowstone River. De activiteit klinkt extremer dan de werkelijkheid. We zien heel wat gezinnen met jonge tieners enorm genieten. Onze volgende stop is Bozeman, een aangenaam stadje in The Rocky Mountains met een grote aantrekkingskracht op kunstenaars en wintersporters. Een toegangskaartje om verder te mogen rijden zou eigenlijk een ‘verplicht bezoek’ aan het Museum of the Rockies moeten zijn, waar de geschiedenis van 4 miljard jaar over The Rocky Mountains beeldend wordt verteld. We hoeven niet ver te rijden om ons onder te dompelen in de voormalige goldrush sfeer van Helena. Goud zal je er niet meer vinden wel talloze trails om te wandelen en te mountainbiken.
Montana ademt outdoor uit en the Rockies helemaal. Dat gevoel komt in de hoogste versnelling bij Whitefish, gelegen tussen een meer met een brede waaier aan watersportactiviteiten, en Glacier National Park, één van de grootste ecosystemen in de Verenigde Staten. Omdat wij niet zoveel tijd meer hebben, volgen we de raad van de campingbaas op om de ‘Going-to-the-Sun Road’ te nemen, die dwars door het Nationaal Park gaat. Een imponerend landschap met besneeuwde bergpieken en turquoise gekleurde meren. Voor hikers liggen er ruim 1000 km trails klaar en er zijn verschillende mogelijkheden om te gaan raften. Onderweg komen we nog groepjes te paard tegen en ook hier maken we een religieus geïnspireerde indianenceremonie mee. De nagalm van hun gezangen blijft een groot deel van de nacht door mijn hoofd tollen.Voor meer info: www.visitmt.comFoto’s: Donnie Sexton
Tweet
Pin
Article précédent
Vorig artikel
Article suivant
Volgend artikel
Articles Liés
Gerelateerde artikels
Reportages