Als de beren slapen in Arosa……schieten de wintersporters in actie

Gelukkig kom je ze niet op de piste tegen, maar het Zwitserse wintersportgebied Arosa heeft er sinds 2018 wel enkele bijzondere bewoners bij. Drie beren die gered zijn uit de klauwen van lieden die geld verdienden met hen te laten dansen op markten en braderieën. Zij hebben in Arosa nu op 2000 meter hoogte een prachtig onderkomen naast de piste. Daar zijn ze zelfs met de gondel naar toe gebracht. Zomers kan je ze buiten spotten, maar ’s winters zijn ze slechts te zien op een webcam. Ik kijk er naar met de berenverzorger Stafan Eichholzer. Hij legt mij uit dat beren geen winterslaap houden, maar winterrust. Bij elke beweging op de webcam reageert hij reuze-enthousiast. Voor een leek, zoals ik, gebeurt er weinig. Maar zijn verhalen over de beren maken mij wel nieuwsgierig.

Verbonden met Lenzerheide

Om de beren echt te bewonderen moet ik zomers terugkeren. Vanaf Arosa, gelegen op 1739 meter hoogte, zal dat een mooie wandeling zijn. Ik heb wat zomerfoto’s gezien, het is schitterend hier. Wat wintersporters denk ik meer zal interesseren is dat Arosa sinds het seizoen 2013-14 verbonden is met Lenzerheide. Samen goed voor 225 km pistes. Het leuke is dat de piste-sfeer verschillend is. De samenvoeging is echt een verrijking. Niet alleen meer pistes, maar ook andere vergezichten. Arosa wordt omringd door bergen, terwijl Lenzerheide (1475 m) in een vallei ligt met links en rechts een bergflank met een waaier aan pistes. De beide bergflanken van Lenzerheide zijn verbonden met een 4-persoons stoeltjeslift. De top van het skigebied is de Rothorngipfel op 2865 meter.

Bezoek Chur

Voor de wintersporters die de verbindingsgondel tussen Arosa en Lenzerheide nemen, is het wel zaak om op tijd terug te keren. Overnacht je in Arosa en mis je de laatste gondel, dan moet je in Lenzerheide de bus nemen naar Chur (half uur) en vervolgens de trein naar Arosa (1 uur). Gelukkig zijn verreweg de meeste wintersporters zich daarvan bewust en komt het weinig voor. Trouwens het is geen straf om het sfeervolle Chur te bezoeken. Maar dan natuurlijk wel liever op een vrije skidag. Het is de oudste stad van Zwitserland en heeft een rijke historie. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat in Romantik Hotel Stern in Chur heerlijke lokale gerechten uit de keuken komen.

Platenspeler op de kamer

Trouwens wat eten betreft heb ik in Arosa ook niet te klagen. Ik heb een kamer geboekt in Valsana Hotel & Appartments met een enorm mooie wellness van maar liefst 800 vierkante meter. Een retro-chic design hotel met slechts 40 kamers en 9 appartementen en met veel aandacht voor duurzaamheid. Gunstig gelegen op slechts 5 minuten wandelen van het treinstation waar vlakbij ook de eerste gondel naar het skigebied vertrekt. De wandeling is nog eens extra aangenaam omdat je langs een groot bevroren meer gaat, de Obersee. Zeer bijzonder vind ik de platenspeler op mijn kamer. Dat heb ik in mijn hotelleven nog nooit eerder meegemaakt. Er liggen ook enkele singles en LP’s bij. Ik zet gelijk na binnenkomst ‘We will rock you’ van Queen op. Er is ook nog een boekenkastje met daarin Engels- en Duitstalige boeken: Beatrix Potter, Kafka en Hemingway zie ik in één oogopslag. De hotelmanager vertelt mij later dat in de appartementen ook een kookboek ligt. Dat het hotel veel aandacht heeft voor details was mij tijdens het uitgebreide ontbijtbuffet en ’s avonds in het eigen restaurant Twist al opgevallen. Het restaurant en de aangename lounge staan ook bekend als de huiskamer van Arosa.

Sneeuwschoenwandeling met Ivo

Anina Flüeler van de toeristische dienst komt mij ophalen voor een wandeling op de bekende sneeuwschoenen. Daarvoor nemen we de bus voor een kort ritje van 2 km naar het dorpje Maran waar onze gids woont. Aangekomen in Maran wandelen we over een stille, besneeuwde bosweg en komen we langs verschillende karakteristieke houten chalets. In één daarvan woont Ivo, onze gids. Voor Anina is de kennismaking een verrassing, want zij herkent in hem haar vroegere biologieleraar. Hij is nu met pensioen en verhuurt van huis uit langlaufmateriaal en skischoenen. Een aardige man met een wilde, witgrijze haardos. Ik mag hem meteen. Op de vensterbank van zijn huis staat een grote thermoskan met warme thee voor dorstige wandelaars. Gratis. Hier in deze prachtige omgeving je materiaal huren bij iemand thuis voelt toch wel anders aan dan in een sportwinkel. Het is persoonlijker en, zeker met die gratis thee voor passanten, ook een stuk sympathieker. Zo moet wintersport ooit zijn begonnen.

Sportieve prestatie

Anina herinnert zich haar leraar nog goed. ‘Hij kon beeldend vertellen’, zegt ze tegen mij. Dat blijkt hij nog niet verleerd te zijn. Ook al lijkt sneeuwschoenwandelen nog zo gemakkelijk, Ivo laat ons zien dat ook deze tak van sport een bepaalde techniek vereist. Hij doceert gelukkig op een prettige manier. Voor ons is het bovendien fijn om te zien dat je als 70-plusser nog heel actief kunt wintersporten. Als je maar in beweging blijft. Bovendien sleurt hij ook nog eens een volgeladen rugzak mee naar boven. Daar haalt hij halverwege onze tocht een paar thermosflessen met warme thee uit. Enkele deelnemers, die zijn kinderen hadden kunnen zijn, vinden die theestop bijzonder prettig. Zo kunnen ze tenminste even goed uitrusten. Want vergis je niet: sneeuwschoenwandelen is wel degelijk een sportieve prestatie. Zeker als de tocht omhoog gaat. En dat doe je natuurlijk al gauw als je in de bergen wandelt. Arosa telt ook nog zo’n 60 km wandelpaden over besneeuwde wegen, waarvoor het niet per sé nodig is om sneeuwschoenen aan te doen, gewone wandelschoenen voor de bergen volstaan. Deze wegen leiden ook naar berghutten waar je rustig ontspannen kunt verpozen terwijl je van het uitzicht geniet.

Fondue met calèche dessert

Einddoel en beloning van onze sneeuwschoenwandeling is de Prätschli Stall, ook bereikbaar met wandelschoenen. In dit bergrestaurant gaan we fonduen. Daar leer ik dat er mensen zijn die aan smet-fondue lijden. Die het maar vies vinden dat we met z’n allen met een fonduevork in de kaas roeren. Gelukkig is er voor onze smet-metgezel raclette, ook heerlijk. Natuurlijk is haar keuze even een onderwerp van gesprek. Ook al roer ik zelf rustig mee, ik kan haar afkeer wel enigszins begrijpen. Terwijl ik deze tekst schrijf, besef ik dat de tijden ondertussen zijn veranderd. Mijn wintersportreis naar Arosa speelde zich af vlak voor het Corona-tijdperk aanbrak. Het zou mij niet verbazen dat de wijze van fonduen nu gaat veranderen. Verdwijnen zal het niet, zeker niet in Zwitserland, maar ieder z’n eigen fonduestel zou wel eens de toekomst kunnen zijn.

Paardentaxi

Het is al donker wanneer we weer buitenstaan. Naar Arosa is het te voet nog een heel eind. Een taxi bellen heeft geen zin, daarvoor zijn de bergwegen te veel met sneeuw bedekt. Het Ei van Columbus is de calèche. Een rijtuig met lange glij-ijzers, voortgetrokken door twee paarden. Met vooruitziende blik heeft Anina dat voor ons geregeld. Er is plaats genoeg voor zeven personen. Wat wel fijn is dat we onze benen kunnen toedekken met een dikke, warme deken. Verder zitten we dicht tegen elkaar aan. De bergnachten zijn helder en mooi, maar ook ijzig koud. Eenmaal beneden, waar de wegen weer sneeuwvrij zijn, krikt de koetsier de glij-ijzers omhoog en rijden we op de wielen verder. Na een rit van ongeveer een half uur ben ik terug op mijn kamer. Met een tevreden gevoel zet ik ‘We will rock you’ weer op. Voor eens en voor altijd voor mij verbonden met Arosa.

Info

Afstand Brussel - Arosa ca. 775 km
Swiss heeft een vlucht Brussel-Zürich (www.swiss.com). Trein Zürich Luchthaven, Zürich, Chur, Arosa (ca. 2,5 uur). Info voordeelpassen openbaar vervoer www.SwissTravelSystem.com
Andere websites: arosalenzerheide.swiss, valsana.ch, arosabaerenland.ch en MySwitzerland.com. Voor sneeuwschoenwandelen met Ivo: i.stillhard@bluewin.ch

‍