Levendige après-ski in sneeuwzeker Saas-Fee
Reportages NL
Tom Marees
Saas-Fee in het Zwitserse kanton Wallis ademt wintersport. Negen maanden per jaar kun je hier skiën en snowboarden. Daar staat de gletsjer borg voor. Een sfeervol wintersportdorp, gelegen op 1800 meter, waar het boerenverleden nog zichtbaar aanwezig is en het autoverkeer niet verder komt dan de gigantische parking aan de rand van het dorp. 100 km pistes vallen hier te ontdekken. De skiliften gaan tot 3500 m. De langste afdaling is 9 km. Op de top heb je een fantastisch zicht op 18 bergpieken boven de 4000 meter. Winnaar is de Dom. Met 4545 meter de hoogste berg die geheel in Zwitserland ligt. Verrassend is de levendige après-ski in het dorp.Kleinschaliger vergeleken met Oostenrijk, maar wel reuze gezellig. Bovendien vallen de prijzen voor bier en wijn reuze mee. O ja, Georges Michael heeft hier op de pistes de videoclip opgenomen van zijn superhit Last Christmas. “Hoewel die clip tientallen miljoenen keren is bekeken”, zegt Andreas van de toeristische dienst, “ben ik bang dat weinig mensen buiten Saas-Fee dat feit weten. Onze naam komt nauwelijks in beeld”. Dat doet mij denken aan een vergelijkbaar verhaal uit Sölden. Daar is alles uit de kast gehaald om enige minuten het decor te zijn van de James Bond film Spectre. Maar ook dat zal de meeste kijkers zijn ontgaan.
Seizoenpas voor Shortski-prijs
Wintersporten is sinds het seizoen 2016-17 nog nooit zo goedkoop geweest in Saas-Fee. Maanden voor de seizoenopening is toen de WinterCARD geïntroduceerd. Daarbij daagt Saas-Fee de wintersporters uit om hun skipas al te boeken, terwijl de zomervakantie nog moet beginnen. De beloning is een seizoenpas voor een prijs waar je normaal nog geen 4 dagen voor kunt skiën. Voorwaarde is wel dat het massaal gebeurd, maar dat blijkt totaal geen probleem te zijn. Het eerste jaar schreven bijna 80 duizend wintersporters zich in. De WinterCard is nu een vaste waarde in Saas-Fee (kijk naar de website). Ook de lokale hoteliers en de touroperators hebben deze voordelige seizoenpas ontdekt. Zij kopen samen duizenden kaarten op om een interessant aanbod samen te stellen voor klanten. Na de vakantie mogen de gasten de WinterCARD houden voor een tweede wintersportvakantie, die niet noodzakelijk bij dezelfde touroperator of hetzelfde hotel moet worden geboekt. Met als resultaat dat het aantal overnachtingen in Saas-Fee beduidend is gestegen. Het succes van de WinterCARD heeft een aantal andere wintersportoorden in Wallis geïnspireerd om met een vergelijkbaar initiatief te komen. Zij bieden nu de Magic Pass aan. Geldig tijdens het hele seizoen in 25 skistations, waaronder Crans-Montana en ook in de in België populaire wintersportbestemmingen Grimentz-Zinal, St. Luc en Leysin. De beide bijzondere seizoenkaarten zijn ideaal voor de fervente wintersporters die niet genoeg hebben aan één pistenweekje per seizoen. Daar rekenen de Zwitsers natuurlijk op en ze lijken gelijk te krijgen. Ongetwijfeld wordt deze marketingstrategie nauwlettend in de gaten gehouden door de verantwoordelijken van de wintersportoorden in Oostenrijk, Frankrijk en Italië.
Elektrische minibusjes
Tot 1951 was het boerengehucht Saas-Fee alleen bereikbaar via een 7 km lang wandelpad, verbonden met het 250 meter lager gelegen Saas-Grund. Andreas vertelt het zo beeldend alsof hij zelf dagelijks omhoog liep, terwijl zijn vader, schat ik, nog niet geboren was toen de autoweg werd aangelegd. Meteen werd wel met vooruitziende blik besloten om geen auto’s toe te laten tot het dorp. Nu hebben enkel hotels, restaurants en winkels de beschikking over elektrische minibusjes, waarmee gasten worden opgehaald of weggebracht naar de parking of naar de piste. Gelukkig rijden die busjes niet snel, want het blijft wel opletten geblazen als je op straat wandelt, vooral omdat de busjes ook geruisloos rijden. Zeker aan het begin en einde van de skidag, kun je Saas-Fee niet verkeersvrij noemen.We staan in het centrum van het dorp in de Dorfstrasse tussen het lokale museum en het Dom hotel in. Dit oudste hotel van het Saas-Fee had natuurlijk de eerste keus bij het kiezen van de naam en dan lag de naam van de hoogste berg voor de hand. Het hotel dateert uit 1881. “Dat geeft al aan dat het toerisme hier niet begonnen is met de opkomst van de wintersport”, zegt Andreas. “Zomertoerisme is voor ons nog steeds belangrijk. Vooral bergwandelaars en mountainbikers weten ons dan te vinden, daarnaast komen ook veel nationale skiteams naar Saas-Fee om te trainen op de gletsjer”. Saas-Fee blijkt veel trouwe gasten te hebben. Sommigen zijn zo trouw dat ze miljoenen investeren. Andreas: “De meest bekende, hoewel hij graag op de achtergrond blijft, is Edmond Offermann, een Amerikaan met Nederlandse roots, die zijn vermogen heeft verdiend als beleggingsspecialist. Hij is onder andere eigenaar van het Dom Hotel en grootaandeelhouder van de skiliftmaatschappij”.
Thuis googel ik naar deze Edmond en lees ik een interview, waarin hij over zijn investering van 10 miljoen euro in de kabelbanen zegt: “het is geen sensationele belegging, eerder een uit de hand gelopen hobby”. Wellicht was hij ook gecharmeerd door de op lage palen gebouwde houten voorraadschuren van de boeren, die verspreid door het dorp liggen. Zij dateren uit de 17e en 18e eeuw en hebben als typisch kenmerk platte, grote ronde stenen tussen de palen en de schuurvloer, zodat de muizen niet bij de voorraad kunnen komen. Eens lagen die schuren vrij in het berglandschap, maar ondertussen is Saas-Fee aardig volgebouwd. Zo ‘erg’ zelfs dat de post rond 2007 heeft gevraagd om het dorp met 1600 permanente inwoners straatnamen en huisnummers te geven. Daarvoor was de naam van de familie op de envelop voldoende. Al dan niet met de toevoeging van de naam van het pand, meestal met sierlijke letters geschreven op de voorgevel.
Top-metro
We laten ons met de minibus van het hotel afzetten bij de piste. Echt nodig is dat niet, wel aangenaam de eerste dag. De ski-plattegrond leest gemakkelijk. Van wachtrijen bij de liften is nauwelijks sprake. Omdat wij hier maar 2 dagen zijn, willen we natuurlijk zo snel mogelijk naar de gletsjer toe om optimaal van het uitzicht te genieten. Daarvoor moeten we op 2980 meter hoogte de metro nemen. Jawel. Geen gondel hier. Om het hoogteverschil van 465 meter te overbruggen rijden we onder de sneeuwmassa door. Bij het eindpunt lonkt een langzaam ronddraaiend restaurant voor een panorama belevenis. Een mooi excuus om even koffie te gaan drinken. Een uur houden we niet vol, zolang duurt een rondje, want er moet natuurlijk ook nog geskied worden. Dat kan in Saas Fee overigens alleen op de piste. Buiten de piste is te gevaarlijk, waarschuwt Andreas. Volgens de gegevens van de toeristische dienst zijn de 100 km pistes verdeeld over 30 km blauw, 45 km rood en 25 km zwart. Met dezelfde skipas kun je ook terecht op de pistes van Saas-Grund (30 km) en in het familiale Saas-Almagell (20 km), waar de kinderen hun eigen funpark hebben.
Black Bull
En dan is het feest. We waren van plan om terug te lopen naar het hotel. Een wandeling van nog geen 5 minuten, maar na 30 seconden worden we de Black Bull ingezogen. Een après-ski bar waar je niet naar toe gaat voor een goed gesprek. Eenmaal ontsnapt en op weg naar de douche worden we nog overgehaald om ook kennis te maken met Nestie’s skibar. Andreas heeft bovendien nog wat culinaire tips voor ons. Voor families raadt hij Chämi Stube en Zur Mühle aan. Koppels die wat te vieren hebben, zullen volgens hem niet teleurgesteld worden in de Fletschhorn, Swiss Chalet en de Capra.
Nuttige InformatieBrussel-Saas Fee 885 km. Swiss vliegt 6 keer per week Brussel-Zürich (www.swiss.com). Trein Zürich-Brig 2,5 uur. Vervolgens 1 uur met de postbus naar Saas-Fee. Info voordeelpassen openbaar vervoer www.SwissTravelSystem.com. Andere websites: MySwitzerland.com, Wallis.ch en saas-fee.ch
Tags:
Tweet
Pin
Article précédent
Vorig artikel
Article suivant
Volgend artikel
Articles Liés
Gerelateerde artikels
Reportages