Accufietsend de Kitzbühler Alpen op
MTB / Fietsen
Bart Goris
Dankzij de elektrische fiets gaat er voor velen een nieuwe fietswereld open. Met een E-Bike kijk je niet meer tegen een berg op. Genietend van het uitzicht draai je moeiteloos de pedalen rond. Afhankelijk van je eigen kracht laat je je in meer of mindere mate helpen door je geruisloze ‘vriend’ onder het zadel. Zo worden de krachtverschillen met de andere fietsers in het gezelschap teniet gedaan. Wel zo gezellig.Een Europese topregio voor E-Bike toerisme zijn de Kitzbühler Alpen in Tirol. Daar zijnbijnavijfhonderd E-Bikes te huuren honderdzeventig adressen (meestal attracties of restaurants) waar jegratis je lege accu voor een volle kunt omruilen.De Kitzbühler Alpen zijn vooral ’s winters wereldberoemd dankzij de wintersportgebieden van Kitzbühel (170 km pistes) en Wilder Kaiser-Brixental (250 km pistes). Met als meest spectaculaire evenement de befaamde Hahnenkammrennen in Kitzbühel in de derde week van januari. Jaarlijks trekken daar bijna negentigduizend toeschouwers naar toe. Deze driedubbele zwarte afdaling is in het echt nog erger dan op televisie.Afgelopen winter heb ik een maand na de prijsuitreiking aan de denkbeeldige start gestaan. De eerste honderd meter is nog wel te doen, tenminste als je, zoals ik, rustig bochtjes draaiend naar beneden gaat. Dan volgt de ‘muizenval’, steil naar beneden. De wedstrijdskiërs razen hier al met 90 km per uur door de lucht. Dat is nog maar het begin. De snelheid wordt opgevoerd naar 140 km, dalingspercentages van 85 procent (!!) veroorzaken sprongen tot tachtig meter ver. Voor mij was er gelukkig een alternatieve route. Zo maakte ik op veilige afstand van het wedstrijdparkoers een mooie lange afdaling. Maar nu is de sneeuw verdwenen en het pistelandschap verandert in sappige groene almenweiden met koeien die,al grazend,bellend de dag doorkomen.
Slimme fietscomputer
Op het eerste gezicht is onze zilverkleurige E-Bike een stevige fiets, die, als je niet beter zou weten, niet bepaald uitnodigt om aan een bergetappe te beginnen. Maar deze Flyer uit Zwitserland (prijskaartje ongeveer 2400 euro) heeft bijzondere kwaliteiten. Niet alleen door de acht versnellingen, maar vooral door de accukracht trap je zelfs tegen behoorlijke steile hellingen de pedalen nog gemakkelijk rond. Je kuntje ‘accu-hulp’ in drie verschillende standen zetten: eco, standaard en high. In alle drie de gevallen moet je blijven fietsen, want een E-Bike is geen bromfiets. Wie de benen stil houdt, komt geen meter meer vooruit. Op de vlakke gedeeltes in het dal kun je de accu ook volledig uitzetten. Afhankelijk van het gebruik gaat de accu 30 tot40 kilometer mee. De accu-stand lees je af op een klein schermpje op het stuur. Daarop zie je ook of je ecodan welstandaard of high rijdt en in welke versnelling. Is de accu praktisch leeg dan raadpleeg je de bijgeleverde E-Bike kaart van de toeristische dienst waarop,naast een dertigtal routetips, alle adressen staan vermeld waar je weer een volle accu kunt krijgen. Die service is bij de huur van 20-25 euro per dag inbegrepen. Ook zijn er hotels die de E-Bike hebben opgenomen in hun vakantiepakket met overnachtingen en maaltijden. Bij de eerste berg merk ik meteen al dat de E-Bike niet met zich laat sollen. Halverwege de klim stap ik even af om enkele foto’s te maken, de anderen rijden door. Geen probleem denk ik, ik zet de fietscomputer gewoon eventjes op‘high’ en haal hen zo weer in. Dat trucje gaat echter niet op. Op het moment dat ik krachtig begin te trappen in de high-stand weigert de accu mij te helpen alsof hij wil zeggen: je kunt het zelf wel. Dus niet, want zonder E-hulp rij je met die relatief zware fiets de berg echt niet op. Gelukkig houdt de groep op de top even een rustpauze.Christoph Stöckl van de toeristische dienst van Kirchberg moet lachen als hij over mijn ervaring hoort. “Je haalt het meeste profijt uit een E-Bike”, zegt hij, “als je rustig blijft fietsen in welke stand dan ook”. Hij is ook de man die de E-Bike naar de Kitzbüheler Alpen heeft gehaald. In 2008, vertelt hij, was hij in Duitsland op een fietsbeurs en maakte daar kennis met hetE-Bikeverhuurbedrijf Movelo uit Beieren. “Ik dacht meteen: dat is iets voor ons.Het aanbieden van de E-Bikes is een schot in de roos gebleken. In 2009 kon ik nog maar een handvol toeristische bedrijven in drie dorpen in de Kitzbüheler Alpen warm maken om E-Bikes te gaan verhuren. Wij hadden er toen maar vijfentwintig. Nu zijn dat er bijna vijfhonderd en kunnen onze gasten al in 42 dorpen zo’n fiets huren. De groei van deze attractie is werkelijk explosief en nog lang niet uitgewerkt”.Movelo, begonnen in 2005, is actief in 64 toeristische regio’s in Duitsland en Oostenrijk. Tijdens de wintermaanden gaan alle E-bikes terug naar de werkplaats voor technisch onderhoud. De verhuurperiode speelt zich af tussen april en oktober.
Waterrijk EAUtRICHE
De Franse vertaling van Oostenrijk is Autriche. Zet een E voor de A en maak de ‘t’ wat kleiner dan luidt de Nederlandse vertaling Waterrijk. Een naam die uitstekend past bij Oostenrijk. Het sneeuwwater mondt na de winter uit in ontelbare riviertjes, watervallen en meren. Onderweg komen wij er genoeg tegen. Zelf gaan we even pootje baden in de Hintersteiner See. Bij de vele meren heerst er nog een ouderwets vakantieplezier. Zonnen, zwemmen, varen met motorloze bootjes…gezinnen en jongeren genieten naar hartenlust in deze natuurlijke zwemparadijzen. Met een picknickmand binnen handbereik.In het dorpje Scheffau aan de voet van het berggebied Wilder Kaiser doen wij een korte gezondheidskuur in ijskoud bronwater volgens de beginselen van Sebastian Kneipp (1821-1897).Als eerbetoon aan deze bekende dominee, die zich het lot van de arme mensen aantrok die bij ziekte vaak geen geld hadden om een arts te raadplegen of medicijnen te kopen, is er in het dorp een ‘blote voetenbad’ aangelegd. Het water komt tot onze knieën en de lage temperatuur zorgt er voor dat wij de benen wisselend hoog opheffen. Precies volgens het bijschrift van dominee Kneipp. Vlakbij het voetenbad staat op heuphoogte ook nog een granieten kuip waarin wij met onze onderarmen rondjes moeten draaien. Water, bewegen, voeding en kruiden (hij leerde de mensen er naar zoeken) moestenhet bezoek aan de dokter en apotheekverminderen. O ja, voor een bewust gezond bestaan was het voor hem ook noodzakelijk om een ordelijk leven te leiden. Met die levenswijsheid fietsen wij fris en vrolijk verder.
Mountain E-Bikes
Onderweg naar Kitzbühel komen we regelmatig andere E-Bike rijders tegen. Zowel mensen zoals wij die nog nooit betrapt zijn op een fiets in de bergen als op het oog zeer getrainde jongeren in sneluitziende wielerkledij. Zij rijden echter niet op een flyer uit de comfortserie, maar op een mountain E-Bike uit de sportserie. Mountainbikers kunnen zich trouwens met 5600 mountainbike kilometers in Tirol behoorlijk uitleven. En met 900 kilometer aan routes heeft ook de toeristische fietser weinig reden tot klagen. Bovendien wil je ook nog wel eens afstappen om het een en ander te bekijken. De Oostenrijkse bergdorpjes lenen zich daar uitstekend voor. Zo fietsen we langs het wintersportplaatsje Ellmau en lunchen we op een zonnig terras in St. Johann in Tirol waar het juist die dag markt is. Altijd gezellig zo’n lokale markt. Vooral omdat de meeste marktkooplui vaak de boeren of boerinnen zijn die hun eigen producten aan de man proberen te brengen. Van het aangeboden fruit hebben velen niet alleen confituur gemaakt, maar ook schnaps. Tot spijt, vernemen wij een dag later, van de stokers van de schnapsbrouwerij Erber. De eigenaresse vertelt dat de familie al vierhonderd jaar bron- en stookrecht heeft. Tot in de jaren tachtig van de vorige eeuw kwam het noodzakelijke fruit uit de omgeving, maar die tijd is voorbij, zegt ze. “Om wat extra te verdienen zijn de boeren en de particulieren die een boomgaard hebben zelf beginnen te stoken.Sindsdien hebben wij er in Tirol negenduizend kleine concurrenten bij gekregen, die zelfs aan de plaatselijke supermarkt leveren. Noodgedwongen moeten wij ons fruit nu uit Italië halen”.
Dries Van Noten
De 740 jaar oude binnenstad van Kitzbühel straalt echt iets uit. Met als parel de St. Andreaskerk uit de 15e eeuw. Het mondaine oord kent een rijke geschiedenis. De statige panden in het deels verkeersvrije centrum bewijzen dat. Zij zijn de kleurrijke getuigen van een welvarend handelscentrum. Vergelijkingen zijn altijd moeilijk te trekken maar wie zich thuis voelt in Sankt Moritz of Megève, zal in Kitzbühel eveneens op zijn gemak zijn. Vanzelfsprekend hebben Louis Vuitton, Armani en Bogner de weg naar Kitzbühel gevonden. Samen met creaties van onze eigen Dries Van Noten liggen ze keurig gedrapeerd achter de winkelruiten. Het verbaast ons niet om in de wijde omgeving schitterende villa’s te zien. En ook niet om te horen dat de meeste niet permanent bewoond zijn. Die luxe kunnen hun eigenaren zich wel veroorloven. Als de sneeuw en de wintersporters zijn verdwenen, komen de golfers te voorschijn. Kitzbühel zelf telt vier golfbanen, in een straal van maximaal honderd kilometer rond Kitzbühel liggen nog eens dertig golfbanen. Wie niet golft, maar wel een gastronomische hole in one wil slaan, kan in Kitzbühel ook uitstekend terecht. Michelin-sterren kent Oostenrijk niet, maar koksmutsen van GaultMillau wel en die zijn hier ruim vertegenwoordigd.
Schlagers met Lara
In het gehucht Penningdörfl op 830 meter hoogte ontdekken we de Vakantieboerderij Weberhofvan Stefan en Anita Ehammer. Een adresje dat je meteen met je vrienden wilt delen. Op en top Oostenrijk. Acht eenvoudige kamers met douche en toilet voor nog geen dertig euro per persoon per nacht.Inclusief ontbijt, een fantastisch uitzicht en een huiselijke gastvrijheid. Jammer dat we hier maar één nachtje kunnen blijven. In de huisstube verzorgt Anita en haar schoonmoeder (nog gekleed in traditionele dracht) voor het lekkere ontbijt. ’s Morgens en ’s avonds kunnen de gasten gaan paardrijden met Stefan voor 12 euro per uur. Hij heeft er tweeëntwintig in de wei staan. Voor het avondeten verwijst hij ons naar Hotel Leamwirt in Hopfgarten. Voor ons natuurlijk een onbekend hotel-restaurant, maar een begrip in Tirol. Hoteldochter Lara Bianca Fuchs blijkt in Oostenrijk een beroemde zangeres van Schlagers te zijn. Haar jaarlijkse Schlagerfestival met duizend gasten hebben wij net gemist, maar vandaag treedt zij in de tuin op tijdens een spannend ‘moorddiner’. Terug in Weberhof laat Stefan ons met een eigengemaakte schnaps weer op adem komen.
Praktisch
Info
*Oostenrijkse Dienst voor Toerisme, postbus 700, 1050 Brussel. Tel. 078-166018. www.austria.info/be*Kitzbühler Alpen Marketing GmbH, Hinterstadt 11, 6370 Kitzbühel. Tel. 00-43.5356.64748. www.kitzalps.comTransport*Auto. Brussel-Kitzbühel 903 km. Via Keulen-Bonn-Koblenz-Stuttgart-München-Rosenhem-Kufstein.*Trein. Brussel-Keulen-München-Rosenheim-Wörgl-Kitzbühel. Drie of vier keer overstappen. Vier mogelijkheden per dag. Reistijd tussen 9.28 en 10.14 uur. Info: www.b-europe.comFietsen*De Kitzbüheler Alpen is één van de 17 regio’s in Tirol waar je E-bikeskunt huren. Alle info: www.movelo.com (specifiek over de E-bikes) en www.bike.vakantietirol.com (met alle info over de fiets- en mountainbike mogelijkheden in Tirol).Tekst en foto’s: Tom Marees
Tags:
Tweet
Pin
Article précédent
Vorig artikel
Article suivant
Volgend artikel
Articles Liés
Gerelateerde artikels
Reportages